Tüm dünyanın kanayan yaraları var elbet bu gün birazda onları anlatmak,elimizden geldiği kadar sarmak toz pembe yaşamamak lazım diye yazıyorum.Medeni insan olacağız diye insanları görmezden gelmemek ve onlarında mutlu olduğu günlere ulaşmak ve onların mutluluğuyla mutlu olmak gerek...

              MEDENİYET

Şehirde yeni doğan bir çocuğun üç dil bilmesi,
Elektrik varmamış köylerdeki çocukların yok sayılması mı ?
Yüzlerce insanın şaşalı yemekler yiyip iş konuşması,
Milyonlarca insanın çöplüklerde dolaşması mı ?
Bar köşelerinde bahşişler atılması ve ardına bakılmaması
Garibanın cebinde üç kuruş olmaması mı ?
Birileri yerin yüz kat üzerinde otururken
Birilerinin zar zor zemin katta yer bulması mı ?
Varlığı olanın işlerinin anında hallolması,
Varlığı olmayanın işlerim olacak diye sararıp solması mı ?
Kimilerinin ayaklarına kapanılıp af dinlenirken,
Kimilerinin azarlanması mı ?
Bazılarına her doğan güneş ak iken,
Bazılarına her gün kara yazılması mı ?
Paraya otuz tane hizmetçinin yemek taşıması,
Meteliksizin ise evinde taş kaynatması mı ?
Zengin zümrenin anılması,
Fakirin yok sayılması mı ?
Medeniyet mi ?
Bana oradan bahsetmeyin zira orası çok kötü bir yer !
Ve siz siz olun medeni olmayın !

Mutluluk öyle zannedildiği gibi herkes tarafından yaşanmıyor maalesef. Bazı insanlar senede belki bir belki de iki kere mutlu olabiliyor oda bizim bize fazla diye nitelendirdiğimiz insani yardımlar.
Bize fazla olan şeyler insanların en büyük ihtiyaçları peki bize fazla da insan olarak bizim onlardan neyimiz fazla bence bunu bir düşünün.

Bilinçli ve yürekli insanlara..
Daha güzel bir dünyaya..











Bu ve bunun gibi birçok şiirden ve yazıdan haberdar olmak için lütfen aşağıdaki hesaplardan beni takip etmeyi unutmayın

Instagram : @oguzhanahmett
Twitter : @Oguzhnahmet

Ve paylaşmak istediğiniz yada danışmak istediğiniz konularda mail adresimden bana ulaşabilirsiniz..

M: oguzhanahmetdemirel@gmail.com