Bir keresinde o gelecek diye bir otogarda 6 saat beklemişliğim vardır benim. Öyle hasretle öyle özlemle beklediğim 6 saat. Birşeyler satan insanlarla kaç defa akraba çıktım bilmiyorum doğrusu ne kadar beklersem bekleyeyim inmedi hiç kimse o otobüsten. O gün anladım birşeylerden ümidini kesince insanın kendi kendine öldüğünü...

        BEKLEYİŞİM

Yarınlarım ;
Bir otobüs durağında gelmeyen bir otobüsü bekliyor şimdi,
Umutlarımsa:
Arka kapıdan bir hemşerimi indiriyor
Gözüm bir öne birde arkaya bakakalıyor.
Sevgim;
İnen herkesin yüzünü seninkine benzetiyor.
Kulaklarım:
Duyduğu her sesi sen zannediyor
Ayaklarım:
Telaşlı telaşlı volta atıyor olduğu yerde
Çok geçmeden bir başka otobüs giriyor gara
Son otobüs..
Birer birer iniyor herkes
Birbirine koşup sarılıyor.
Kavuşmanın mutluluğu yankılanıyor yanı başımda,
Ama hala umudum var
Çünkü biliyorum yavaş toparlanırsın sen.
Ve birden kapatıyor kapılarını otobüs
İçimden avaz avaz bağırıyorum
Kapatmayın !
Durun !
Ve sen yine yoksun içinde o koskoca otobüsün
Bense boynu bükük vazgeçerek gidiyorum..
Kendi son otobüsüme..

Uzun uzun bekleyenlere...

Beklemeyin kardeşim gelmeyecekler işte soğukta durduğunuza hasta olduğunuza değmeyecek insanları beklemeyin..



Bu ve bunun gibi birçok şiirden ve yazıdan haberdar olmak için lütfen aşağıdaki hesaplardan beni takip etmeyi unutmayın

Instagram : @oguzhanahmett
Twitter : @Oguzhnahmet

Ve paylaşmak istediğiniz yada danışmak istediğiniz konularda mail adresimden bana ulaşabilirsiniz..

M: oguzhanahmetdemirel@gmail.com