BİR YAPRAK KONDU CAMIMA

Bir yaprak kondu camıma
Aylardan mayıstı halbuki
Kırılıp düşmüş dalından
Ne derdi vardı kim bilir
Belkide sevdiğine kavuşacaktı
Ama bir rüzgar alıp getirdi bana
Aldım avuçlarıma
Ayraç yaptım kitaplarıma
Rengarenk boyadım
Bir sabah farkettim
Kuruyup gittiğini
Kızgınım kendime
Bıraktım artık benim olmayanı sahiplenmeyi
Yaprakları boyamıyorum
Kitap okuyamıyorum artık..




Yorumlar

Yorum Gönder

Değerli yorumun için teşekkürler sevgili okuyan..

Bu blogdaki popüler yayınlar

İKİ GÖLGE Yabancı bir sokak lambası Altında ben ve düşlerim Gözlediğim bir pencere var aslında Ahh ah ! Ne çiçekler açtı o pencerede Ne baharlar ne sonbaharlar bir bilsen Bir sen açmadın o pencereyi Bense inatla sevdim; Evinin sokağa bakan yanını.. Kaldırımlarını.. Kuşlarını sevdim Daha da severdim doğrusu Dün gece iki gölge gördüm Rengini ezberlediğim perdende O an öldüm galiba Vurdum kuşlarını sokağın Geçemez oldum Adını bile diyemez oldum kendime Vazgeçtim sevmekten seni Ve vazgeçtim sokak lambalarını sevmekten
Devamı
 Herkesin yüreğine dokunan şeyler vardır elbet kimisi bunları kağıda döker kimiside kağıda bile vermez sırlarını bense onca insanın hiç acımadan kıydığı o ağacın binlerce yaprağından birine güvenmeyi seçenlerdenim içimden dökülen şiirlerim ve sözlerim umarım hayatın bir yerinde size ışık olur ve sizi mutlu eder.. Çok sevdiğimiz insanlara baktıkça onları en küçük ayrıntısına kadar inceledikçe yüzünü,kokusunu,bakışlarını,gülüşünü ve kirpiklerinin sayısını ezberlerken yazılan sözlerin ve şiirlerin bizdeki yeri çok başkadır Çünkü o anı kimse öyle güzel ve anlamlı göremez sizin gözünüzden o yüzden bende yeri çok başka olan bir şiirim ;         EZBERLEYEREK İZLEDİĞİM.. Masmavi gökyüzünü seyrederken gelirsin hep aklıma.. Evimin küçük ama çiçekli penceresinde bulurum hep kendimi, Leylaklarının kokusunu çektikçe içime usul usul Tepeden tırnağa sen kokmaya başlarım ki sorma.. En çok o halini severim mavinin  Mavinin en çok sen halini severim.. M...
Devamı
               TEŞEKKÜR EDEMEDİM Seni çizmek için gittim dün gece, Mahallenin arkasındaki nemli duvara. Parmak uçlarında yürüdüm dakikalarca, Kimseler duymasın diye.. Verdiğin o ipek mendille kapattım yüzümü Görenler tanımasın diye.. Çantamdan rengarenk boyalar çıkardım yüzün için, Kıskandım çizemedim seni. Nemini bahane ettim kendi kendime, Birden ışığı yandı önündeki evin. Korkudan elim ayağıma dolaştı.. Tam kaçayim derken mendilin düştü yere Eğilip alırken yakaladılar, Çok uzağa gidemedim.. Hesap sordular.. Sevdiğimi çiziyorum diyemedim, Seni çizmek için bir duvar istemiştim. Onlarsa bana dört duvar verdiler, Teşekkür edemedim... Size yapılan kötülükler bazen büyük iyiliklere dönüşebilir. Yapılan kötülüklerden faydanıza olanları görmeye çalışın.. Bu ve bunun gibi birçok şiirden ve yazıdan haberdar olmak için lütfen aşağıdaki hesaplardan beni takip etmeyi unutmayın Instagram : @oguzhanahmett Twitter : @Oguzhnahmet ...
Devamı